iyiki varsın ikbal..

İkbalin ilk görüntülerinden..

Yanımda mışıl mışıl uyuyan,mis kokulu çok masum,afacan,minik kızım tam da yılın bu ilk günü beni ikinci kez anne yaptı,iyiki de yaptı.Geçtiğimiz seneyi düşünüyorum da gecenin bu saatlerini çok sıkılmıştım.Yarın hastahaneye gidilecekti ama benim minicik bi bebeğim daha vardı.GGeceyi çok zor geçirdim,bir yandan büyüyen ve artık dünyaya gelmek isteyen kızım,diğer yanda ameliyat stresi sarmış olan ben.Sabahı ettik zar zor.Daha önce konuştuğumuz üzere Şevval teyzesiyle kalacaktı,en güvendiğim ve Şevvalin benden sonra en yakın olan oydu.Sabah 8.30 gibi evden ayrıldık.Çıkmadan kuzumun kahvaltısını ettirdim,teyzemize gerekli telkinleri verdikten sonra yola koyulduk.Aklım hep onda en zor zamanları çok hareketli tetemiz baş edebilir mi?9 gibi sezeryanın başlaması gerekiyor,hazırlıklar son safhada ameliyat önlüğü üzerimde bekliyorum,neyseki önlük diğer hastaneye göre daha evimli,çiçekli filan.devamlı Şevvali arayıp kontrol ediyorum.Tetesi herşeyin yolunda olduğunu söylese de çok zor geçtiğini biliyorum.9da başlaması gereken sezeryan 12.30 da başladı,doktorumuzun acil doğumları sebebiyle...Öyle böyle nasıl yapar bu tırtılları en iyi şekilde bakarım derken 1 seneyi devirdik.Bu fotoğrafta kuzuların ilk karşılasması.Şevval çok çabuk alıştı ikbale.Hala da öyle.Bazen kriz anları olmuyor değil,o kadar da olmadan olmaz sanırım.

Gelelim 2009 senesine...Kızımızınn doğumuyla hoş başladığımız sene,mart ayında tatsız bir şekilde taşınmamızla devam etti.Çok sevdiğim bir yerden hala alışamadığım bir yere taşındık,neyse bu da imtihan bekliyoruz yeniden taşınmayı.ama genel olarak sıkıntılı görünse de bereketli bir sene olarak değerlendiriyoruz biz.Dünyalar tatlısı bir yavru,kendi evimize sahip olmak,kendi arabamızı almak,içimde ukde kalanüniversiteye başlamam,babamızın yüksek lisansı tamamlaması en büyük artılarımız.Diğer yandan sıkıntımız,aylarca süren eşimin ailesiyle olan sebepsiz gerginlik.Ama hak yerini bulur.Neyse Allah'a havale.bu gecelik bu kadar.Herkese hayırlı seneler..