Cimcimeler uyurken ben de çoook ihmal ettiğim bloğuma bi bakıym dedim.Zaman çok hızlı akıyor,bu aralar ben de keşke günlere bir iki saat ekleyebilsem diyenlerden oldum.Cimcimler keyifsiz,burunlar fıkfık,huysuzluk had safhada,doktora gitmketen de korkuyorum malum her yer mikrop.
Dün bir iki saat kızları anneme bırakıp lise arkadaşlarımla buluştum.Aslında bu gelenekselleşti her ay görüşmeye çalışıyoruz.Bir araya gellince o evli çocuklu bayanlar gidiyor eski günleri yad edip o günlere dönüyoruz.Bu buluşmlara bana terapi gibi geliyor.Bloğumu okuyanlar da beni bunalım bir tip sanıcak hep sıkılınca yazıyorum sanki.aslında tam tersi çoooooooook sıkıldım şimdi çok iyiyim.Birde kızlar iyileşse keyfimm diyecek yok.bir de bu bloğu okuyanlar varsa malum ben yeni bloggerim pek bilmiyorum bu işleri.Mimleme nasıl oluyor aceba,ben bir mimi konusu açmak istiyorum da;:)neyse bu kadar aradan sonra bu yazı bana çok bile,devamı gelecek blogları okumayı seviyorum,ben de blogger olmak istiyorum...