Bir eylül...

Eskiden beri severim ben eylül ayını...Herşey o zaman başlar okula gidersin,kış yaklaşır falan...Belki senelerdir ilk defa hiçbirşey hissetmedim bugün.İçim kıpır kıpır olmadı.Son sekiz aydır devamlı çok yoğun duygular yaşıyorum.2.bebek,ani taşınma,şimdi de okul.Bugün kaydımı yaptırdım,en istediklerimden biriydi bu benim,tabi şevval ve ikbal olmadan.neden hep tedirginlik yaşıyorum?Ben bu tedirginlikteyken birşeyler akıp gidiyor kaçırıyorum.Mutluyum umutluyum.hem sonra 2. öğretim babamız yardımcı olucak.beni okuyanlar varsa eğer morale ihtiyacım var.bu arada İkbalin ikinci dişi de birincinin hemen ardından çıktı.Devamlı baba hatta ba-ba-ba diyor,bilinçli mi bilmiyorum.Bugün okula kayıda gittiğimde 4 saat kadar ayrı kaldık,kızlar babaannedeydi,gittiğmde uyuyorlardı.Sesimi duyar duymaz uyandılar öpüştük koklaştık.Özlemişler ben de onalrı çok özlüyorum bu annelikten mi ileri geliyor yoksa ben çok muu hassaslaştım.Sonra Şevval Şevvalim benim,çok küçük ama kardeşi var,İkbali öpmeye koklamaya fırsatım olamıyo,suçluluk hissediyorum,Şevval alınır mı diyorum.Şevval uyuyunca kokluyorum miniğimi,öpüyorum bol bol oynuyoruz.biliyorum geçicek bunlar herşey hem daha güzel hem de kolay olucak.Yıldız tilbenin şarkısında diyor ya kendinsin geç kaldığın diye,ben geç kalmıym ddiye kendime,babamıza ve meleklere işte o yüzden sımsıkı sarılıyorum geçen zamana geçip gitmeden.